Wat vinden de grootste leveranciers van de Rijksoverheid van social return?
Een onderzoek naar hoe de grootste leveranciers van de Rijksoverheid aankijken tegen social return, als onderdeel van hun contractuele afspraken binnen opdrachten voor het Rijk.
Met het instrument social return stimuleert het Rijk haar leveranciers om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans te bieden: dat kan bijvoorbeeld via een baan, opleiding of stage. Vanaf 2018 is Maatwerk
voor Mensen (social return 2.0) in het leven geroepen, waarmee leveranciers meer vrijheid hebben gekregen om tot invulling te komen. Alle departementen hebben inmiddels ervaring met de proeftuinen die hierbinnen konden worden ontwikkeld.
Geen toezicht op naleving
Samengevat blijkt dat het Rijk als opdrachtgever (op een aantal uitzonderingen na), niet of nauwelijks toeziet op de naleving van contractuele afspraken rond social return. Leveranciers die kandidaten aanbieden aan
het Rijk, geven aan dat zij enerzijds worden geacht kandidaten met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans te bieden, maar diezelfde opdrachtgever vervolgens in de regel altijd kiest voor mensen 'zonder een vlekje'. Er vinden bijna nooit voortgangsgesprekken plaats en er is geen sprake van registratie of monitoring.